คุณเคยคิดกันไหมว่าทำไมประเทศไทยถึงได้มีศิลปะการฟ้อนรำที่เป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งที่แสดงถึงความเป็นไทย?
การที่เราจะแสดงเอกลักษณ์ความเป็นไทย หรือการที่เราจะแสดงจุดเด่นในแต่ละชุมชน ในแต่ละพื้นที่ได้นั้น มันมีจุดเริ่มต้นมาจากสิ่งใดกัน เราจะค้นหาสิ่งไหนมาเป็นจุดเด่นของชาติพันธุ์เรา แต่ในที่สุดจนมาได้พบกับชาติพันธุ์หนึ่งที่ได้มีชื่อเสียง และอาศัยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากเมืองหลวงของประเทศไทยเรามากนัก ซึ่งกลุ่มชาติพันธุ์นี้ยังเป็นกลุ่มชุมชนที่ได้มีมาจากบรรพบุรุษของไทยอันยาวนานนั่นคือ “กลุ่มชาติพันธุ์ไท-ยวน” เดี๋ยวเรามารู้จักกับกลุ่มชาติพันธุนี้กันเลยดีกว่าค่ะ
การที่เราจะแสดงเอกลักษณ์ความเป็นไทย หรือการที่เราจะแสดงจุดเด่นในแต่ละชุมชน ในแต่ละพื้นที่ได้นั้น มันมีจุดเริ่มต้นมาจากสิ่งใดกัน เราจะค้นหาสิ่งไหนมาเป็นจุดเด่นของชาติพันธุ์เรา แต่ในที่สุดจนมาได้พบกับชาติพันธุ์หนึ่งที่ได้มีชื่อเสียง และอาศัยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากเมืองหลวงของประเทศไทยเรามากนัก ซึ่งกลุ่มชาติพันธุ์นี้ยังเป็นกลุ่มชุมชนที่ได้มีมาจากบรรพบุรุษของไทยอันยาวนานนั่นคือ “กลุ่มชาติพันธุ์ไท-ยวน” เดี๋ยวเรามารู้จักกับกลุ่มชาติพันธุนี้กันเลยดีกว่าค่ะ
![]() |
การแสดงของชาติพันธุ์ไท-ยวน |
![]() |
กลุ่มนักท่องเที่ยวกับผู้สืบเชื้อสายไท-ยวน |
สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่รวมแหล่งนักท่องเที่ยวที่จะมาเยี่ยมชมวัฒนธรรมของชาติพันธุ์ไท-ยวน จากการที่ผมได้เข้าไปชมตลาดต้าน้ำบ้านต้นตาลแห่งนี้ ทำให้ผมได้เห็นวิถีชีวิตของชุมชนชาวไท-ยวน สิ่งที่ผมประทับใจคือ การแต่งกายของพวกเขาจะใส่ผ้าทอลายขวางกันเป็นส่วนใหญ่ และสวมเสื้อแขนยาวมีความคล้ายคลึงกับคนชาวเหนือ และที่สำคัญการพูดคุยของเขาเหล่านี้ ยังใช้ภาษาไท-ยวน(ล้านนา) ซึ่งก็คล้ายคลึงกับภาษาเหนือ คนในชุมชนแห่งนี้ยังบอกผมอีกว่า การใช้ภาษาพูดของเขาก็มักจะมีภาษาถิ่นผสมอยู่ด้วย และยังมีศิลปวัฒนธรรมไท-ยวน ที่จะออกมาสร้างสีสันให้แก่นักท่องเที่ยว นั่นก็คือการฟ้อนรำของลูกหลานชุมชนไท-ยวน มีความสวยงามและอ่อนช้อยสมกับเป็นการฟ้อนรำจริงๆด้วยค่ะ
![]() |
บรรยากาศของนักท่องเที่ยวที่ตลาดต้าน้ำ |
การฟ้อนได้กล่าวว่าเป็นการแสดงออกถึงวัฒนธรรมและขนบประเพณีชาวเหนือ ซึ่งมีลักษณะเฉพาะ ทั้งการต่างกาย จังหวะ และลีลา ท่าทางการฟ้อนรำ เพลงและดนตรีที่ใช้ประกอบ จึงนับเป็นศิลปะและวัฒนธรรมของชาวภาคเหนือโดยแท้ ซึ่งการฟ้อนรำของชุมชนไท-ยวน จะเป็นการแสดงท่าทางการร่ายรำที่ประดิษฐ์ขึ้นมาให้มีความสอดคล้องกับเพลงและสถานการณ์ที่จะร่ายรำ แต่สิ่งหนึ่งของการฟ้อนรำของกลุ่มคนไท-ยวน นั่นคือการแสดงท่าทางที่ออกมาอย่างอ้อนช้อยเป็นอย่างมาก มีการฟ้อนแง้น ซึ่งการแง้นนั่นก็เป็นภาษาของชุมชน คือการโค้งตัวของนางรำไปทางด้านหลังให้มากที่สุด
![]() |
การแต่งกายฟ้อนรำของวัฒนธรรมไท-ยวน |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น